Day: March 14, 2024

GLPS, GJETHI dhe dy qytetarë ushtrojnë padi kundër Ministrisë së Mjedisit, Planifikimit Hapësinor dhe Infrastrukturës (MMPHI)

Në vitin 2005, me nënshkrimin e Traktatit për Themelimin e Komunitetit të Energjisë (tutje: Traktati), Kosova kishte marrë për obligim që deri në vitin 2020, të prodhonte 25% të energjisë së saj të tërësishme nga burimet e ripërtërishme. Kjo gjë ishte konfirmuar edhe me Ligjin për Energjinë ku është përcaktuar se Qeveria do të miratonte planin për arritjen e kësaj përqindje të energjisë së ripërtërishme. Me Udhëzimin Administrativ për caqet e energjisë nga burimet e ripërtërishme, ky cak ishte caktuar edhe më i lartë përkatësisht 29.89% e konsumit bruto të energjisë në Kosovë. Në përpjekje për të përmbushur obligimin nga Traktati, institucionet në vendin tonë, me veprime ose mos veprime, kanë lejuar ndërtimin e hidrocentraleve në kundërshtim me legjislacionin në fuqi dhe në dëm të mjedisit.

Një situatë e tillë kishte ndodhur edhe me hidrocentralin “Soponica” i cili është ndërtuar në lumin “Lepenci” në Kaçanik. Fillimisht, për operimin e këtij hidrocentrali me kapacitet 1.3 MW, në prill të vitit 2015, kompania “2 Korriku Sh.P.K” ishte pajisur me Pëlqim Mjedisor ndërsa në dhjetor të po atij viti ishin lëshuar edhe Kushtet Ujore (kritere të cilat duhet t’i plotësojë operatori për të shfrytëzuar ujin e lumit Lepenci). Më pas, në maj 2016, Ministria e Mjedisit dhe Planifikimit Hapësinor (tash Ministria e Mjedisit, Planifikimit Hapësinor dhe Infrastrukturës – MMPHI) kishte dhënë Pëlqimin Ujor dhe në janar 2021 edhe Pëlqimin Mjedisor.

Përmes këtyre veprimeve të institucioneve ishte mundësuar që të fillojë edhe ndërtimi i Hidrocentralit “Soponica”. Por, operimi i hidrocentralit ishte kundërshtuar nga banorët e fshatit Soponicë dhe Doganaj si dhe nga  Organizata për Mbrojtjen e Mjedisit “Gjethi”, me arsyetimin se do të degradohej mjedisi në zonën ku është planifikuar ndërtimi dhe operimi i Hidrocentralit “Soponica”. Pavarësisht reagimit nga banorët dhe shoqëria civile, Komuna e Kaçanikut dhe MMPHI, në vend se të marrin masa për të ndalur degradimin e mjedisit, lëshuan Pëlqime me të cilat kapaciteti i këtij hidrocentrali të rritej nga 1.3 MW në 3.75 MW.

Në lidhje me këtë rast, në raportin e publikuar nga Institucioni i Avokatit të Popullit për procesin e licencimit dhe operimit të hidrocentraleve (përfshirë edhe Hidrocentralin “Soponica”) ishte konstatuar se në këto procese janë evidentuar mangësi në aspektin procedural, përfshirë këtu qasjen në informata, pjesëmarrjen e publikut në vendimmarrje dhe qasjen në drejtësi.

Mospërmbushja e obligimeve ligjore në dhënien e Pëlqimit Mjedisor për Hidrocentralin “Soponica” (Vendimi i Kontestuar) i datës 29 janar 2021, shërbeu si arsye që GLPS përmes Qendrës për Raste Gjyqësore Strategjike (CSL), bashkë me organizatën “Gjethi” dhe administratorët e fshatrave Soponicë dhe Doganaj (Paditësit) të ushtrojnë Padi për Konflikt Administrativ dhe kërkesë për shtyrjen e ekzekutimit të aktit administrativ të kontestuar.

Kjo Padi u dorëzua kundër MMPHI-së në Gjykatën Themelore në Prishtinë – Departamenti për Çështje Administrative më datë 5 tetor 2023. Në padi ukërkua që fillimisht të shtyhet ekzekutimi i vendimit për Pëlqim Mjedisor për Hidrocentralin “Soponica” i datës 29 janar 2021, si dhe pas shqyrtimit të kësaj padie në procedurë gjyqësore të anulohet në tërësi ky vendim.

Paditësit, nga provat që i kanë bashkëngjitur, kanë konsideruar se procesi që i ka paraprirë lëshimit të Pëlqimit Mjedisor për Hidrocentralin “Soponica” ka pasur shkelje të shumta ligjore. Pëlqimit mjedisor do të duhej t’i paraprinte vlerësimi i detajuar mjedisor, ndërsa në rastin konkret ky vlerësim është bërë me mangësi të shumta duke mos respektuar elementet e përcaktuara ligjore. Po ashtu, gjatë procesit të lëshimit të Vendimit të Kontestuar, qytetarëve të Kaçanikut iu është shkelur e drejta e tyre themelore e garantuar me Kushtetutë për të marrë pjesë në vendimet që kanë të bëjnë me mjedisin ku ata jetojnë. Kjo për shkak se njoftimi për debat publik lidhur me projektin e hidrocentralit ishte bërë në kundërshtim me aktin nënligjor që përcakton rregullat për pjesëmarrje të publikut në procedurat e vlerësimit të ndikimit në mjedis.

Pas pranimit të padisë, Gjykata Themelore më datë 24 tetor 2023, pa mbajtur shqyrtim gjyqësor mori aktvendim me të cilin vlerësoi se padia dhe kërkesa për shtyrjen e ekzekutimit të vendimit, janë paraqitur pas kalimit të afatit ligjor.

Ky vendim i Gjykatës Themelore ishte kundërshtuar nga ana e paditësve përmes ankesës më 6 nëntor 2023, me arsyetimin se hedhja poshtë e padisë dhe e kërkesës për shtyrjen e ekzekutimit të Vendimit të Kontestuar ka ardhur nga konstatimi i gabuar dhe jo i plotë i gjendjes faktike si dhe nga zbatimi i gabuar i të drejtës materiale. Përmes kësaj ankese, paditësit kanë kërkuar nga Gjykata e Apelit të anulojë aktgjykimin e Gjykatës Themelore, duke u bazuar në gjetjet se ky vendim është i paqartë dhe kundërthënës.

Pretendimet ankimore të paditësve ishin aprovuar nga Gjykata e Apelit, e cila me aktvendimin e datës 24 nëntor 2023, kishte konstatuar se vendimi i Gjykatës Themelore ishte marrë duke konstatuar gabimisht ose në mënyrë jo të plotë gjendjen faktike si dhe nuk ishin zbatuar drejtë dispozitat e të drejtës materiale. Andaj, kjo gjykatë vendosi që vendimi i Gjykatës Themelore të anulohet dhe çështja të kthehet në rigjykim dhe rivendosje.

Pas kthimit në rigjykim, Gjykata Themelore më datë 21 dhjetor 2023, kishte nxjerrë aktvendim me të cilin e kishte refuzuar si të pabazuar kërkesën e paditësve për shtyrjen e ekzekutimit të Vendimit të Kontestuar. Ky vendim ishte arsyetuar me faktin se palët paditëse nuk kishin ofruar mjaftueshëm prova për plotësimin e kushteve kumulative për shtyrjen e ekzekutimit të Vendimit të Kontestuar.

Më tej, paditësit përmes ankesës së datës 11 janar 2024, sërish i janë drejtuar Gjykatës së Apelit, ku kësaj here kanë kërkuar që kjo gjykatë ta kthejë në rivendosje çështjen e kërkesës për shtyrjen e ekzekutimit të Vendimit të Kontestuar, ose që si gjykatë e shkallës më të lartë të vendosë që të shtyhet ekzekutimi i këtij vendimi. Kjo për faktin se aktvendimi i Gjykatës Themelore më të cilin ishte refuzuar kërkesa për shtyrjen e ekzekutimit të Vendimit të Kontestuar është i përfshirë në konstatim të gabuar dhe jo të plotë të gjendjes faktike, zbatim të gabuar të drejtës materiale dhe shkelje thelbësore të dispozitave të procedurës kontestimore.

Lidhur me këtë ankesë, Gjykata e Apelit më datë 5 shkurt 2024, ka marrë aktvendim më të cilin i ka vlerësuar si të pabazuara pretendimet e paditësve si dhe ka vendosur që të lë në fuqi aktvendimin e Gjykatës Themelore. Në arsyetimin e vendimit të Apelit, ndër të tjera, thuhet se pretendimet ankimore të paditësve janë jo të vërtetuara, të pamjaftueshme dhe jo bindëse për gjykatën që të vendos për shtyrjen e ekzekutimit të vendimit për Pëlqim Mjedisor për Hidrocentralin “Soponica” i datës 29 janar 2021. Paditësit nuk janë pajtuar me vendimin e lartcekur të Gjykatës së Apelit, andaj më datë 12 mars 2024 kanë paraqitur kërkesë për rishqyrtim të jashtëzakonshëm në Gjykatën Supreme të Kosovës. Kjo për arsye se paditësit kanë vlerësuar se vendimi i Gjykatës së Apelit ka vlerësuar gjendjen faktike në mënyrë të gabuar dhe jo të plotë, ka zbatuar të drejtën materiale në mënyrë të gabuar dhe po ashtu ka pasur shkelje të dispozitave të procedurës kontestimore dhe të drejtës për gjykim të drejtë. Nga Gjykata Supreme paditësit kanë kërkuar që kërkesa për rishqyrtim të jashtëzakonshëm të aprovohet dhe të ndryshohet Aktvendimi i Gjykatës së Apelit duke aprovuar kërkesën për shtyrje të ekzekutimit të vendimit.

GLPS dhe dy qytetare ushtrojnë padi kundër Ministrisë së Bujqësisë, Agjencisë së Veterinarisë dhe Komunës së Prishtinës

Në vitet e fundit, qentë endacakë paraqesin rrezik të madh për jetën dhe sigurinë e qytetarëve të Kosovës. Andaj, nevoja për adresimin e kësaj problematike kërkon trajtim serioz nga ana e organeve shtetërore sepse rreziku nga sulmet e qenve endacak cenon të drejtat dhe liritë e qytetarëve (jetën, sigurinë, integritetin trupor, shëndetin dhe lëvizjen e lirë) që mbrohen me konventa ndërkombëtare, Kushtetutën dhe legjislacion vendor.

Institucionet shtetërore, ato në nivelin qendror dhe në nivelin lokal, janë të obliguar që të zbatojnë ligjet në fuqi për trajtimin e qenve endacakë, ashtu që të mbrojnë dhe garantojnë të drejtat dhe liritë e qytetarëve. Problematika dhe mos trajtimi adekuat i qenve endacakë vërtetohet edhe nga Raporti i Institucionit të Avokatit të Popullit, i cili evidenton disa ankesa të qytetarëve që ishin sulmuar nga këto kafshë duke përfshirë shqetësimet e tyre në lidhje me mos ndërmarrjen e masave nga ana e organeve shtetërore.

Lëndime nga sulmi i qenve endacakë kishin pësuar edhe dy qytetare të Komunës së Prishtinës, të cilat së bashku me Qendrën për Raste Gjyqësore Strategjike (CSL) në kuadër të GLPS-së, më datë 22 qershor 2022, kanë ngritur padi në Gjykatën Themelore në Prishtinë – Departamenti i Përgjithshëm kundër Ministrisë së Bujqësisë, Pylltarisë dhe Zhvillimit Rural (MBPZhR), Agjencisë së Ushqimit dhe Veterinarisë (AUV) dhe Komunës së Prishtinës. Baza e kësaj padie ishte kompensimi i dëmit nga mos veprimi i organeve shtetërore dhe i shkeljes së të drejtave të njeriut.

Në këtë Padi, CSL dhe dy qytetaret (bashkëpaditëset) pretendojnë se nga mos veprimi i MBPZhR-së, AUV-it dhe Komunës së Prishtinës (palët e paditura) në trajtimin e qenve endacakë, paditësve dhe shumë qytetarëve po u shkelen të drejtat dhe liritë themelore të mbrojtura me Kushtetutën e Republikës së Kosovës, si e drejta në jetë, integritet trupor, shëndet, si dhe në liri lëvizjes.

Bashkëpaditëset kanë bashkëngjitur në padi edhe prova me të cilat argumentohet fakti se dy qytetaret kanë qenë të sulmuara nga qentë endacakë dhe si shkak i lëndimeve kanë pranuar tretman mjekësor. Po ashtu, pjesë e Padisë janë edhe provat e tjera që argumentojnë se nga mungesa e menaxhimit të kontrolluar të popullimit të qenve dhe rritja e numrit të tyre në rrugët e qyteteve dhe fshatrave, shumë qytetarë janë sulmuar e ka pasur raste të tilla që si pasojë e lëndimeve të marra nga sulmi i qenve endacakë edhe e kanë humbur jetën (Rasti i 9 vjeçares në fshatin Karaqevë, komuna e Kamenicës, në vitin 2009). Në këto prova përfshihen raportimet në media, deklaratat dhe raportet mjekësore të qytetarëve të sulmuara nga qentë endacak, fotografi ku shihet një numër i madh i qenve endacakë në lagjet e Prishtinës etj.

Duke e pasur parasysh gjithë këtë situatë, bashkëpaditëset kanë kërkuar nga ana e Gjykatës që të vërtetojë se palët e paditura kanë dështuar të mbrojnë të drejtat themelore në jetë, shëndet, siguri dhe liri të lëvizjes së qytetarëve të Kosovës, me mos ndërmarrjen e masave për zgjidhjen e problemit me qentë endacakë. Përmes kësaj Padie, është kërkuar që këto masa të fillojnë të merren që të adresohet kjo problematikë.

Po ashtu, me padi është kërkuar nga Gjykata që të aprovohet edhe kërkesa për kompensimin e dëmit që i është shkaktuar dy qytetareve nga sulmi i qenve endacak në shumë prej 7,050 euro. Ky kompensim është kërkuar për mbulimin e shpenzimeve mjekësore dhe për të kompensuar dëmin e shkaktuar për shkak të frikës së  lartë, ankthit të vazhdueshëm dhe dhimbjeve fizike të intensitetit të lartë që ato e kanë përjetuar nga sulmi i qenve endacakë. Pavarësisht që nga dorëzimi i padisë kanë kaluar më shumë se një vit e gjysmë, deri më tani nga ana e Gjykatës nuk kemi pranuar asnjë vendim apo ftesë për caktim të seancës gjyqësore.

8 gusht 2024 – GLPS bashkë me dy qytetaret, përmes të autorizuarit të tyre, dorëzuan kërkesë/urgjencë për përshpejtimin e shqyrtimit të padisë, për faktin se pavarësisht që kanë kaluar më shumë se 2 vite nga dorëzimi i padisë, Gjykata Themelore në Prishtinë – Departamenti i Përgjithshëm nuk ka ndërmarrë asnjë veprim procedural në raport me pretendimet e palëve paditëse. GLPS dhe dy qytetaret janë në pritje të ndonjë veprimi procedural nga ana e gjykatës ose ftesës për seancë përgatitore.

GLPS dhe një qytetar ushtrojnë padi kundër Ministrisë së Financave, Punës dhe Transfereve

Personat paraplegjik dhe tetraplegjik përkufizohen si persona që, si shkak i sëmundjes apo dëmtimit të sistemit nervor qendror apo periferik, kanë humbur në formë të përhershme mundësinë e zhvendosjes dhe lëvizjes së ekstremiteteve të poshtme, respektivisht ekstremiteteve të poshtme dhe të sipërme. Duke qenë se personat paraplegjik dhe ata tetraplegjik nuk janë në gjendje që të përkujdesen për vete në mënyrë të pavarur, ata për të kryer nevojat elementare duhet të kenë shoqërues. Statusin dhe të drejtat e këtyre dy kategorive e rregullon Ligji nr.05/L -067 për statusin dhe të drejtat e personave paraplegjik dhe tetraplegjik, i cili ndër të tjera parasheh edhe të drejtën në kompensim mujor si dhe të drejtën për kujdestar që u takon këtyre personave. Sidoqoftë, në praktikë institucionet ua mohojnë këto drejta personave, në bazë të vendimeve të paarsyetuara dhe duke mos i marrë parasysh raportet mjekësore që e vërtetojnë gjendjen shëndetësore të tyre.

Një rast i tillë i mohimit të së drejtës ligjore për kompensim dhe kujdestar personal ndodhi edhe me një qytetar nga komuna e Gllogocit, i cili bashkë me Qendrën për Raste Gjyqësore Strategjike (CSL), më datë 1 mars 2023, dorëzuan si bashkëpaditës padinë për konfliktin administrativ në Gjykatën Themelore në Prishtinë – Departamenti për Çështje Administrative kundër Ministrisë së Financave, Punës dhe Transfereve (MFPT).

Në këtë Padi, CSL dhe qytetari pretendojnë kundërligjshmërinë e vendimit të Divizionit të Skemave Pensionale – Departamenti i Pensioneve në kuadër të MFPT-së (vendimi i kontestuar), i datës 7 dhjetor 2022, me të cilin ishte refuzuar ankesa e qytetarit kundër vendimit të këtij organi për mos njohjen e statusit të personit paraplegjik ose tetraplegjik, e që rrjedhimisht i ishte mohuar edhe e drejta ligjore në kompensim dhe në kujdestar personal.

Bashkëpaditësit vlerësojnë se vendimi i kontestuar është marrë në kundërshtim me parimet kushtetuese të sundimit të ligjit, me dispozitat e Ligjit për statusin dhe të drejtat e personave paraplegjik dhe tetraplegjik, Ligjin për Procedurën e Përgjithshme Administrative (LPPA), Rregulloren (QRK) nr. 07/2017 për përbërjen, funksionimin, përgjegjësitë e komisionit vlerësues dhe përcaktimin e procedurave për njohjen e statusit dhe të drejtave të personave paraplegjik dhe
tetraplegjik .  

Se vendimi për mos njohjen e statusit të personit paraplegjik dhe tetraplegjik ndaj bashkëpaditësit është i përfshirë në shkelje të parimit kushtetues të mos diskriminimit argumentohet me faktin se organi vendimmarrës duke ia njohur vetëm statusin e personit me paaftësi të përhershme, ia ka mohuar të drejtën në kompensim dhe në kujdestar personal. Pra, me mosdhënien e një përshtatje/akomodimi të arsyeshëm e në përputhje me nevojat specifike të bashkëpaditësit, vlerësohet se organi vendimmarrës nuk e ka diskriminuar qytetarin në bazë të aftësisë së tij të kufizuar.

Po ashtu, vendimi i atakuar pretendohet se është në kundërshtim me ligjin që rregullon statusin dhe të drejtat e personave paraplegjik dhe tetraplegjik, për arsye se nuk janë marrë parasysh faktet që tregojnë se ky qytetar ka pasoja të përhershme në shëndetin e tij si dhe nuk mund të kryejë nevojat elementare ditore pa ndihmën e një personi tjetër.

Tutje, mos arsyetimi i vendimit mbi refuzimin e ankesës së bashkëpaditësit, mos përfshirja e raportit të Komisionit Konziliar si dhe e raportit specialistik, më të cilat vërtetohet diagnoza dhe  se bashkëpaditësi është plotësisht i pa aftë për jetë të pavarur dhe ekziston një domosdoshmëri për ndihmë dhe kujdes nga një person tjetër, paraqesin bazë tjetër mbi të cilën bashkëpaditësit thirren se vendimi i atakuar është marrë në kundërshtim me LPPA, Rregulloren nr. 07/2017, sepse ka pasur mos ekzaminim të duhur nga Komisioni Vlerësues.

Përmes arsyetimit të pretendimeve të lartcekura dhe nga provat e bashkëngjitura në Padi, CSL dhe qytetari kanë kërkuar nga ana e Gjykatës që të aprovojë në tërësi këtë padi, ta anulojë vendimin e atakuar si dhe të aprovohet kërkesa për kategorizimin e këtij qytetari në grupin e parë të personave paraplegjik dhe tetraplegjik, ashtu që të detyrohet MFPT-ja t’ia kompensojë pensionin në mënyrë retroaktive nga data 5 janar 2022.

Pavarësisht që me padi është kërkuar që kjo çështje gjyqësore të procedohet me prioritet nga ana e gjykatave për shkak të gjendjes shëndetësore të bashkëpaditësit, gati një vit pas dorëzimit të padisë, nuk është pranuar asnjë vendim e as ftesë për fillimin e gjykimit të çështjes.

GLPS dhe një qytetare ushtrojnë padi kundër Ministrisë së Financave, Punës dhe Transfereve

Personat paraplegjik dhe tetraplegjik përkufizohen si persona që, si shkak i sëmundjes apo dëmtimit të sistemit nervor qendror apo periferik, kanë humbur në formë të përhershme mundësinë e zhvendosjes dhe lëvizjes së ekstremiteteve të poshtme, respektivisht ekstremiteteve të poshtme dhe të sipërme. Duke qenë se personat paraplegjik dhe ata tetraplegjik nuk janë në gjendje që të përkujdesen për vete në mënyrë të pavarur, ata për të kryer nevojat elementare duhet të kenë shoqërues. Pavarësisht që statusin dhe të drejtat e këtyre dy kategorive e rregullon Ligji nr.05/L -067 për statusin dhe të drejtat e personave paraplegjik dhe tetraplegjik, i cili ndër të tjera parasheh të drejtën në kompensim mujor si dhe të drejtën për kujdestar që u takon këtyre personave, në praktikë institucionet ua mohojnë këto drejta personave në bazë të vendimeve të paarsyetuara dhe duke mos i marrë parasysh raportet mjekësore që e vërtetojnë gjendjen shëndetësore të tyre.

Një fat të tillë e kishte edhe një qytetare nga Prishtina, të cilës i ishte refuzuar ankesa për rishqyrtim të vendimit, me të cilin është kategorizuar në Grupin e Dytë dhe i është mohuar e drejta për shoqërues. Me këtë rast, qytetarja dhe Grupi për Studime Juridike dhe Politike (GLPS), përmes Qendrës për Raste Gjyqësore Strategjike (Qendra), më datë 8 shkurt 2023, dorëzuan si bashkëpaditës padinë për konfliktin administrativ në Gjykatën Themelore në Prishtinë – Departamenti për Çështje Administrative kundër Ministrisë së Financave, Punës dhe Transfereve (MFPT).

Në këtë Padi, CSL dhe qytetarja pretendojnë kundërligjshmërinë e vendimit të Divizionit të Skemave Pensionale – Departamenti i Pensioneve në kuadër të MFPT-së (Vendimi i Kontestuar), i datës 28 dhjetor 2022, për refuzimin e ankesës për rishqyrtim të vendimit me të cilin ajo është kategorizuar në Grupin e Dytë dhe i është mohuar e drejta për shoqërues.

Bashkëpaditësit vlerësojnë se vendimi i kontestuar është marrë në kundërshtim me parimin kushtetues të mos diskriminimit, dispozitat e Ligjit për statusin dhe të drejtat e personave paraplegjik dhe tetraplegjik, Ligjit për Procedurën e Përgjithshme Administrative (LPPA), Rregulloren (QRK) nr. 07/2017 për përbërjen, funksionimin, përgjegjësitë e komisionit vlerësues dhe përcaktimin e procedurave për njohjen e statusit dhe të drejtave të personave paraplegjik dhe
tetraplegjik (Rregullorja nr. 07/2017).

Se vendimi për vendosjen në grupin e dytë të personit paraplegjik dhe tetraplegjik dhe refuzimi i ankesës së bashkëpaditëses është i përfshirë në shkelje të parimit kushtetues të mos diskriminimit argumentohet me faktin se organi vendimmarrës duke e larguar nga Grupi i Parë, ia ka mohuar të drejtën në kujdestar personal. Me mosdhënien e një përshtatje/akomodimi të arsyeshëm e në përputhje me nevojat specifike të bashkëpaditëses, vlerësohet se organi vendimmarrës nuk e ka trajtuar në mënyrë të barabartë përkatësisht e ka diskriminuar qytetaren në bazë të aftësisë së saj të kufizuar.

Vendimi i atakuar pretendohet se bie në kundërshtim me ligjin bazik që rregullon statusin dhe të drejtat e personave paraplegjik dhe tetraplegjik, për arsye se në procedurën e rivlerësimit kjo qytetare ishte vlerësuar se i takon Grupit të Dytë e jo Grupit të Parë, pavarësisht se raportet mjekësore dëshmojnë se ajo i takon Grupit të Dytë. Rrjedhimisht, vendosja e bashkëpaditëses në Grupin e Dytë nënkupton heqjen e të drejtës së saj për të pasur shoqërues, përkundër faktit që ajo ka pasoja të përhershme në shëndetin e saj si dhe nuk mund të kryej nevojat elementare ditore pa ndihmën e një personi tjetër.

Tutje, mos arsyetimi i vendimit mbi refuzimin e ankesës së bashkëpaditëses, mos përfshirja e raportit të Komisionit Konziliar si dhe e raporteve tjera mjekësore, më të cilat vërtetohet diagnoza dhe gjendja shëndetësore e bashkëpaditëses,paraqesin bazë tjetër mbi të cilën bashkëpaditësit thirren se vendimi i atakuar është marrë në kundërshtim me LPPA, Rregulloren nr.07/2017 si dhe nga mos ekzaminimi i duhur nga Komisioni Vlerësues.

Të gjitha këto pretendime janë argumentuar me prova dhe arsyetime në Padi, përmes së cilës, bashkëpaditësit kanë kërkuar nga ana e Gjykatës që ta aprovojë në tërësi këtë padi dhe që ta anulojë vendimin e atakuar. Gjithashtu, është kërkuar që të aprovohet kërkesa që qytetarja të vendoset në Grupin e Parë dhe që të detyrohet MFPT-ja t’ia kompensojë pensionin në mënyrë retroaktive nga data 31 korrik 2022.

Lidhur me këtë padi, MFPT më datë 13 prill 2023, ka dorëzuar në Gjykatë përgjigje në padi përmes së cilës i kanë kundërshtuar pretendimet e paditësve dhe kanë kërkuar që të hedhet poshtë kërkesëpadia Vendimi i Kontestuar.

Më datë 26 korrik 2023, Gjykata ka mbajtur seancën përgatitore. Në këtë seancë, përfaqësuesi ligjor i bashkëpaditësve ka deklaruar se mbesin në tërësi pranë padisë dhe kërkesëpadisë dhe ka kërkuar nga ana e gjykatës që të caktohet ekspertizë mjekësore për vlerësimin e gjendjes. Këtë propozim e kishte aprovuar gjyqtarja e çështjes dhe kishte vendosur që seanca e radhës të mbahej pas përpilimit të kësaj ekspertize.

Në anën tjetër, përmes parashtresës së datë 27 korrik 2023, përfaqësuesi ligjor i bashkëpaditësve e kishte njoftuar gjykatën se paditësi Grupi për Studime Juridike dhe Politike (GLPS) tërhiqet nga padia për faktin se me Ligjin për Konfliktet Administrative është vështirë e argumentueshme që organizatat e shoqërisë civile mund të jenë mund të jenë paditës edhe në raste të tjera përveç kur është në pyetje interesi i drejtpërdrejt apo i tërthortë i atij subjekti. Andaj, i është propozuar gjykatës që kjo çështje gjyqësore të procedohet tutje vetëm me paditësen-qytetaren e cila ka interes direkt nga vendimi i atakuar.

Tutje, më datë 22 dhjetor 2023, gjykata caktoi dhe mbajti seancën e radhës në këtë çështje gjyqësore. Fillimisht, gjyqtarja e rastit vendosi që të aprovohet propozimi që GLPS të tërhiqet si paditës kurse më pas gjykimi vazhdoi me prezantimin e të gjeturave nga ekspertiza mjekësore dhe me dëgjimin e tre ekspertëve mjekësor. Këta ekspertë konstatuan se  paditësja i takon grupit të personave paraplegjik, ka dëmtime të përhershme të ekstremiteteve dhe se është e domosdoshme të ketë kujdestar, pasi që e ka të pamundur që në mënyrë të pavarur të përkujdeset për nevojat personale.

Gjykata i administroi provat që janë pjesë e lëndës, duke vazhduar më tutje me fjalën përfundimtare të palëve. Përfaqësuesi i paditëses kërkoi nga gjykata që paditëses t’ia njoh të drejtën në pension si person paraplegjik i Grupit të Parë dhe ta obligojë MFPT-në që të bëjë kompensimin retroaktiv të këtij pensioni për periudhën e përcaktuar në padi e deri në plotfuqishmëri të vendimit gjyqësor.

Pavarësisht argumenteve dhe ekspertizës mjekësore që vërtetojnë bazën e padisë, Gjykata  më datë 22 nëntor 2023, e refuzoi si të pabazuar padinë. Vendimi gjyqësor i shkallës së parë u arsyetua me faktin se provat e prezantuara nga paditësja nuk janë me ndikim për vërtetuar se paditësja i takon Grupi të Parë të personave paraplegjik dhe tetraplegjik.

Kundër vendimit të Gjykatës më të cilin u refuzua padia, përfaqësuesi i të paditurës më datë 23 nëntor 2023, dorëzoi ankesë në Gjykatën e Apelit me arsyetimin se vendimi i shkallës së parë është nxjerrë përmes vërtetimit jo të plotë dhe të gabuar të gjendjes faktike si dhe përmes aplikimit të gabuar të dispozitave të së drejtës materiale. Andaj, përmes argumentimit të këtyre shkeljeve të vendimit të Gjykatës Themelore, përfaqësuesi i palës paditëse ka kërkuar nga Gjykata e Apelit që të ndryshojë këtë vendim,duke vendosur në mënyrë meritore për anulimin e vendimit të MFPT-së dhe për njohjen e të drejtës së pensionit të qytetares sipas kërkesëpadisë.

Deri më tani, ende nuk është pranuar ndonjë vendim nga Gjykata e Apelit lidhur me këtë ankesë.